W dalszej kolejności trzeba uzupełnić nazwę towarzystwa ubezpieczeń oraz adres siedziby. Następna sekcja to dane sprawcy oraz numer polisy OC, z której mają zostać wypłacone świadczenia. W kolejnym kroku trzeba określić sumę zadośćuczynienia. Bardzo ważne jest, aby kwota była adekwatna do poniesionych strat moralnych.
Zadośćuczynienie pieniężne opisane w art. 445 kodeksu cywilnego dotyczy odpowiedzialności za czyny zabronione, w wyniku których ucierpiały osoby bezpośrednio poszkodowane (czyli takie, które doznały uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia). Niniejszy tekst wyjaśnia czym jest zadośćuczynienie w wypadku komunikacyjnym, jakimi metodami jest ustalana wysokość zadośćuczynienia, a także jakie czynniki mają na nie jest zadośćuczynienie w wypadku drogowym?Do tej kategorii możemy zaliczyć w szczególności osoby bezpośrednio poszkodowane w wyniku wypadków jest podstawowym świadczeniem, które ma na celu zrekompensowanie poszkodowanemu krzywdy, a zatem niewymiernej z natury szkody niemajątkowej (bólu i cierpienia fizycznego oraz psychicznego), powstałej po wypadku, w którym poszkodowany ucierpiał. Poszkodowany ma prawo do zadośćuczynienia nie w zamian, ale obok innych świadczeń, takich jak zwrot poniesionych kosztów leczenia, dojazdów do placówek medycznych, renty z tytułu utraty zdolności do pracy zarobkowej, renty na zwiększone potrzeby czy renty z uwagi na utratę widoków na do ustalenia jest wysokość zadośćuczynieniaNajtrudniejszym zagadnieniem praktycznym w tego typu sprawach jest określenie, jaka powinna być wysokość zadośćuczynienia, czyli kwota pieniężna odpowiadająca rozmiarowi doznanej krzywdy i wszystkim jej elementom. Właściwa ocena wysokości świadczenia, mimo bogatego orzecznictwa sądów powszechnych – wbrew pozorom – jest dla zakładu ubezpieczeń, jak i sądu rozstrzygającego zadaniem dość skomplikowanym. Zarówno ubezpieczyciel, jak i sąd mają obowiązek wziąć pod uwagę fakt, że zadośćuczynienie stanowi świadczenie całościowe i jednorazowe, a zatem powinno obejmować krzywdę doznaną przez poszkodowanego w przeszłości, istniejącą w chwili obecnej, jak i krzywdę, której poszkodowany doświadczy w racji niewymierności krzywdy i niemożności przeliczenia jej na określoną sumę pieniędzy, zadośćuczynienie ma dostarczyć poszkodowanemu odczuwalną wartość majątkową, która pozwoli (np. poprzez zwiększoną konsumpcję) na złagodzenie skutków wypadku w życiu powinna być wysokość zadośćuczynienia?Zadośćuczynienie winno być stosowne oraz adekwatne do rozmiaru doznanej krzywdy. W tym sensie świadczenie przyznawane poszkodowanemu nie może być limitowane odniesieniem jedynie do średniego poziomu życia społeczeństwa, średniego poziomu zarobków, czy też w inny sposób odbiegać od indywidualnej sytuacji, w jakiej znalazł się poszkodowany z pominięciem rozmiaru doznanej przez niego uwagi na charakter zadośćuczynienia, pomocnymi czynnikami przy ustalaniu przysługujących osobom poszkodowanym świadczeń, są kryteria wskazane w wyrokach Sądu Najwyższego i innych sądów powszechnych oraz rekomendacje dotyczące procesu ustalania i wypłaty zadośćuczynienia z tytułu szkody niemajątkowej z umów ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych. Wymienione wytyczne zawarte zostały w uchwale Komisji Nadzoru Finansowego z czerwca 2016 r. i powinny być brane pod uwagę przy określaniu wysokości zadośćuczynienia i jego wypłacie przez zakłady ubezpieczyciel powinien określać wysokość zadośćuczynienia?Podczas ustalania wysokości zadośćuczynienia zakład ubezpieczeń powinien, rozważając całokształt okoliczności sprawy, wziąć pod uwagę okoliczności istotne przy ocenie rozmiaru szkody niemajątkowej. W szczególności, określając należną poszkodowanemu sumę pieniężną z tego tytułu, zakład ubezpieczeń powinien uwzględnić nieodwracalność następstw uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia. Chodzi tu przede wszystkim o stopień trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego przez wypadek, mogący przejawiać się na przykład w rodzaju nabytego kalectwa, oszpeceniu czy ograniczeniu ruchomości poszczególnych części jest czas trwania cierpienia poszkodowanegoInnym kryterium, które zakład ubezpieczeń powinien uwzględnić przy określaniu kwoty świadczenia jest czas trwania oraz stopień intensywności cierpień fizycznych i psychicznych, trwania odczuwanego leczenia i operacyjne i ich podstawowych funkcji organizmu, bądź funkcji poszczególnych uszkodzonych narządów lub części ograniczeń w którym poszkodowany nie odzyskał poszkodowanego także powinien mieć wpływ na wysokość świadczenia przyznanego przez zakład ubezpieczeń. Zasadą jest, że im młodsza jest osoba poszkodowana, tym przyznana powinna być wyższa czynnikami są także utrata perspektyw na przyszłość i poczucie nieprzydatności społecznej. Z tego względu wyższą kwotę powinna otrzymać osoba bardziej poszkodowana w wymienionych obszarach. A to z kolei może być związane z niemożnością podjęcia na skutek doznanych urazów dotychczasowo wykonywanej pracy, wyuczonego zawodu, otrzymania wcześniej prawdopodobnego awansu na inne stanowisko pracy (lepiej płatne lub o większym prestiżu społecznym), uprawiania aktywności fizycznej lub sportu, rozwijania swojego hobby, posiadania potomków lub partnera czy korzystania z innych atrakcji, na które nie pozwalają nabyte po wypadku zadośćuczynienia może zależeć od wykształcenia i zainteresowańNależy pamiętać, że w przypadku osób o różnym wykształceniu czy zainteresowaniach, czynnik ten będzie miał różny wpływ na wysokość zadośćuczynienia. Przykładowo dla murarza utrata sprawności w nogach będzie znacznie większą krzywdą, niż dla osoby wykonującej pracę siedzącą, a utrata palca dla gitarzysty będzie dużo większą szkodą, niż dla ważne czynniki mające wpływ na wysokość zadośćuczynieniaU niektórych poszkodowanych może powstać także blokada psychiczna, uniemożliwiająca im podjęcie niektórych rodzajów aktywności (np. paraliżujący strach przed jazdą samochodem), co także powinno znaleźć odzwierciedlenie w wysokości przyznanego przez zakład ubezpieczeń korzystania z pomocy innych osób w sprawach życia codziennego po wypadku oraz zakres koniecznej pomocy również mają wpływ na należne z tytułu zadośćuczynienia kwoty. Wymienione czynniki często mają związek z ogólną bezradnością życiową i mogą rodzić dużą krzywdę psychiczną po stronie osoby w utrzymaniu higieny osobistej, niemożność samodzielnego poruszania się czy samodzielnego spożywania posiłków to tylko niektóre elementy, których intensywność i dotkliwość powinny mieć wpływ na wysokość ubezpieczeń powinny brać także pod uwagę niemożność uczestniczenia w życiu rodzinnym przez poszkodowanego po wypadku. Na wysokość zadośćuczynienia w niektórych sytuacjach może mieć wpływ nawet płeć osoby, która ucierpiała na skutek wypadku. W sytuacji oszpecenia twarzy czy innej części ciała (na przykład z powodu pozabiegowej blizny), to zazwyczaj kobieta odczuwać będzie większą krzywdę, niż mężczyzna. Jednak każdy taki przypadek należy rozpatrywać indywidualnie i w patrzeć na niego przez pryzmat konkretnej przy ustalaniu wysokości kwoty zadośćuczynienia zakłady ubezpieczeń powinny brać pod uwagę cechy osobiste bezpośrednio poszkodowanych, sposób ich dotychczasowego życia i podejmowane aktywności, indywidualnie oceniając sytuację każdej osoby Radcowska kancelarii LEXBRIDGE Monika PochankeJakie okoliczności mają wpływ na wysokość zadośćuczynienia z art. 445 (głosy: 31)
Wbrew bardzo powszechnej wśród osób poszkodowanych opinii, najwyższe kwoty zasądzane są najczęściej nie z tytułu odszkodowania, ale z tytułu zadośćuczynienia. Zadośćuczynienie pieniężne ma za zadanie zrekompensować osobie poszkodowanej krzywdę, jakiej doznała np. w związku z wypadkiem komunikacyjnym. Ma na celu złagodzenie oraz wynagrodzenie doznanych cierpień fizycznych
Polski system prawa przyznaje osobom bliskim zmarłego szereg uprawnień mających na celu zrekompensowanie tym osobom oczywistych negatywnych konsekwencji faktu śmierci bliskiej osoby. Zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę Poza możliwością dochodzenia roszczeń w postępowaniu karnym (np. zasądzane od sprawcy przestępstwa zadośćuczynienie za doznaną krzywdę) i szeroko pojętym postępowaniu administracyjnym (np. zasiłki pogrzebowe, dodatki rodzinne), osobom bliskim zmarłego szeroką gamę uprawnień daje przede wszystkim prawo cywilne, w tym w szczególności regulacja z art. 446 Kodeksu cywilnego (dalej: Zgodnie z treścią tego przepisu, o ile: wskutek czynu niedozwolonego nastąpiło uszkodzenie ciała lub został wywołany rozstrój zdrowia poszkodowanego, a w ich konsekwencji nastąpiła śmierć poszkodowanego, to od odpowiedzialnego za powstanie szkody (tj. również od zakładu ubezpieczeń jako gwaranta ubezpieczającego) można domagać się: 1) zwrotu kosztów leczenia i pogrzebu, 2) renty odszkodowawczej (alimentacyjnej), 3) jednorazowego odszkodowania za znaczne pogorszenie sytuacji życiowej oraz 4) zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. W pierwszej kolejności wskazać należy, iż expressis verbis możliwość dochodzenia zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w konsekwencji śmierci najbliższej osoby została do polskiego systemu prawa cywilnego wprowadzona dopiero ustawą z dnia r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw ( Nr 116, poz. 731), która weszła w życie dnia r. i dodała do art. 446 § 4 w brzmieniu: „Sąd może także przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.” Zauważyć przy tym trzeba, iż pomimo braku wyraźnego przepisu umożliwiającego dochodzenie zadośćuczynienia za śmierć osoby najbliższej przed r., to roszczenie takie istniało i można było go skutecznie dochodzić również przed tą datą. Możliwe bowiem było dochodzenie tego roszczenia przede wszystkim na podstawie art. 448 w zw. z art. 24 § 1 tj. jako zadośćuczynienie za naruszenie dobra osobistego, za jakie uznaje się relację i więź z druga osobą, a także na podstawie art. 446 § 3 tj. jako odszkodowanie za szeroko rozumiane pogorszenie sytuacji życiowej dochodzącego, w wyniku śmierci osoby dla niego najbliższej. Renta alimentacyjna przyznawana po śmierci bliskiej osoby Nie mniej jednak nauka i praktyka prawa od dłuższego czasu postulowała de lege ferenda za uregulowaniem możliwości dochodzenia zadośćuczynienia za śmierć osoby najbliższej wprost, tj. osobnym i wyraźnym przepisem stanowiącym o takim uprawnieniu. Tak więc ww. nowelizację Kodeksu cywilnego wprowadzającą art. 446 § 4 należy przyjąć z aprobatą, jako że rozwiewa ona wszelkie wątpliwości w tym zakresie nie pozostawiając Sądom możliwości uznania roszczenia osoby najbliższej zmarłego za bezpodstawne. W kwestii intertemporalności nadmienić jeszcze trzeba, iż art. 446 § 4 będzie mieć zastosowanie także w przypadkach, kiedy śmierć nastąpiła w dniu r. i później, ale na skutek zdarzenia wcześniejszego, sprzed wejścia w życie ustawy, natomiast art. 448 w zw. z art. 24 § 1 zastosujemy wówczas, kiedy także śmierć nastąpiła przed r. Bowiem jeszcze raz podkreślić trzeba, iż ww. nowelizacja nie ukonstytuowała nowego prawa podmiotowego, a jedynie zmieniła sposób realizacji i skonkretyzowała już istniejące uprawnienie (tak: wyrok SN z dnia r., I CSK 621/10, Legalis, oraz wyrok SN z dnia r., IV CSK 10/11, Biuletyn SN 2012, Nr 1, Przechodząc dalej, starając się w miarę jasno omówić sposób wykazania doznanej krzywdy, możliwość dochodzenia zadośćuczynienia i sytuację, w których Sąd udzieli nam ochrony naszego prawa zasądzając odpowiednią kwotę pieniężną, nie sposób nie zacząć od kwestii podstawowej, tj. od kwestii określenia kręgu osób, którym to uprawnienie przysługuje. Osoby bliskie uprawnione do zadośćuczynienia Jak wskazuje omawiany przepis uprawnienie to przysługuje bowiem jedynie najbliższym członkom rodziny zmarłego. Krąg uprawnionych jest więc już literalnie ograniczony względem chociażby uprawnionych do renty odszkodowawczej, gdzie ustawodawca mówi o „osobach bliskich”, co już prima facie jest kręgiem osób szerszym niż „najbliżsi członkowie rodziny zmarłego”. Doktryna i orzecznictwo w zasadzie jednolicie wskazują – również na gruncie art. 446 § 3 i uregulowanego tam jednorazowego odszkodowania – iż do kręgu najbliższych członków rodziny zmarłego należą niewątpliwie i przede wszystkim jego współmałżonek, rodzice i dzieci, zaś co do pozostałych i dalszych członków rodziny zmarłego, w szczególności jego wnuków i dziadków, a także krewnych w linii bocznej, niezbędnym jest wykazanie faktycznej silnej relacji rodzinnej pomiędzy zmarłym, a taką osobą, aby Sąd uznał ją za członka najbliższej rodziny (por. wyrok SN z dnia r., III PRN 77/69, OSN 1970, Nr 9, poz. 160). W zakresie dekodowania pojęcia najbliższego członka rodziny na gruncie art. 446 § 4 możliwym i często spotykanym w Sądach jest również odwoływanie do art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgodnie z którym do kręgu najbliższych członków rodziny należy także dziecko pozostające pod pieczą rodziny zastępczej. Konkubenci również osobami bliskimi Wskazać jednak trzeba, iż osoby nie mieszczące się w kręgu najbliższych członków rodziny, a należące do kręgu osób bliskich (np. osoba pozostająca we wspólnym pożyciu, tzw. konkubent), nie są pozbawione prawa do dochodzenia zadośćuczynienia za doznaną w wyniku śmierci osoby bliskiej krzywdę. Osoby te mogą bowiem domagać się zadośćuczynienia za śmierć na ww. podstawie prawnej, tj. na podstawie art. 448 w zw. z art. 24 § 1 Polecamy: Komplet : IFK + MK + Infororganizer Nowe wzory deklaracji i informacji PIT 2014 / 2015 Podyskutuj o tym na naszym FORUM Zasady przyznawania zadośćuczynienia osobom uprawnionym Idąc dalej, wskazać należy, iż przesłanki do dochodzenia zadośćuczynienia za śmierć osoby bliskiej są zasadniczo tożsame z przesłankami do otrzymania zadośćuczynienia przez poszkodowanego na ogólnej zasadzie z art. 445 Niezbędnym jest więc: 1) wykazanie zaistnienia czynu niedozwolonego (np. wypadku drogowego), 2) określenie odpowiedzialnego za ten czyn (np. Zakładu Ubezpieczeń ubezpieczającego sprawcę wypadku), 3) wykazanie, że doszło do uszkodzenia ciała (np. uraz wielonarządowy) lub wywołania rozstroju zdrowia (np. ciężka choroba) poszkodowanego, 4) a w ich konsekwencji nastąpiła śmierć poszkodowanego. 5) Dodatkowo niezbędnym jest połączenie zdarzenia, uszkodzenia lub rozstroju oraz śmierci normalnym związkiem przyczynowo-skutkowym, tj. wykazanie, że do uszkodzenia lub rozstroju doszło w wyniku zdarzenia, zaś śmierć nastąpiła z przyczyny uszkodzenia lub rozstroju. 6) Ostatecznie, koniecznym do wykazania przed Sądem jest dowiedzenie, iż po stronie osoby bliskiej wystąpiła krzywda, tj. szkoda niemajątkowa, zasadniczo utożsamiana z negatywnymi przeżyciami w sferze psychicznej. O ile wykazanie przesłanek pkt. 1)-5) najczęściej nie nasuwa większych trudności (czasami kwestionowany jest jedynie związek przyczynowo-skutkowy, np. poprzez twierdzenie, że poszkodowany zmarł z innego powodu niż obrażenia jakich doznał w wypadku), o tyle koniecznym jest należyte i wyczerpujące wykazanie krzywdy po stronie osoby bliskiej. Albowiem pamiętać należy, że przyznanie zadośćuczynienia ma zawsze charakter fakultatywny, Sąd nigdy nie jest zobligowany do zasądzenia zadośćuczynienia, tak też odpowiednie wykazanie krzywdy ma znaczenie nie tylko wpływające na wysokość zadośćuczynienia, ale na samą zasadność jego przyznania. Ocena zasadności uznania zadośćuczynienia dla osób bliskich Sąd oceniając doznaną przez osobę bliską krzywdę weźmie pod uwagę przede wszystkim jej zeznania, ale także zeznania świadków (nie świadków zdarzenia czy śmierci, a świadków krzywdy osoby bliskiej). Albowiem krzywda odnosi się do trudnej do uchwycenia straty niemajątkowej w psychice osoby, trudno byłoby więc opierać ją na jakichkolwiek dokumentach. Możliwym jest także powołanie przez Sąd biegłego z zakresu psychologii lub psychiatrii, który sporządzi opinię dotyczącą stanu zdrowia psychicznego osoby bliskiej, jej przyczyn i skutków. Wysokość zadośćuczynienia Ostatecznie, po wykazaniu wszystkich powyższych przesłanek, a przede wszystkim po wykazaniu zaistnienia krzywdy po stronie osoby bliskiej, Sąd zważy wysokość należnego zadośćuczynienia. Zadośćuczynienie ma charakter zindywidualizowany, tak też niezwykle istotne jest zbadanie charakteru konkretnej sprawy. Sąd jednak bez wątpienia weźmie pod uwagę wiek osoby bliskiej (im niższy tym zadośćuczynienie wyższe), siłę relacji wiążącej ją ze zmarłym (im silniejsza tym zadośćuczynienie wyższe), możliwość liczenia na tę osobę w przyszłości, gdyby śmierć nie nastąpiła (im większa tym zadośćuczynienie wyższe), oraz intensywność cierpień osoby bliskiej po śmierci (im większa tym zadośćuczynienie wyższe). Często wpływającymi na wysokość zadośćuczynienia za śmierć czynnikami są także: stopień zawinienia i działania sprawcy zdarzenia (np. umyślne i brutalne działanie), nagłośnienie medialne faktu śmierci (nawet jedynie w mediach lokalnych czy internecie), a także przyznane wcześniej kwoty z tytułu śmierci z innych źródeł (np. z ubezpieczenia NNW). Ostatecznie wskazać trzeba, że wysokość zadośćuczynienia uzależniona jest także od średniej stopy zamożności danego społeczeństwa, średnich zarobków i cen, stopy inflacji i siły nabywczej pieniądza, albowiem zadośćuczynienie nie może być i nie jest zupełnie oderwane od czynników obiektywnych, mimo że głównie skupia się na czynnikach indywidualnych. Mimo ww. indywidualizacji roszczenia o zadośćuczynienie oraz niezawisłości i niezależności Sądów, obecnie Sądy starają się jednak przestrzegać w miarę czytelnych i ujednoliconych kryteriów dla oceny podobnych spraw i przypadków. Nie są bowiem zupełnie niezwiązane wyrokami innych Sądów przynajmniej w zakresie dyrektywy nakazującej orzekać w podobnych sprawach podobnie, co gwarantuje obywatelom równość w traktowaniu i pewność prawa (por. wyrok SN z dnia r., II KKN 351/99, Prok. i Prawo 2001, Nr 6, s. 11; wyrok SA w Łodzi z dnia r., I ACa 512/13, Legalis). Przykładowe wysokości zadośćuczynień Na zakończenie można więc wskazać kilka przykładowych najnowszych orzeczeń Sądów w tego typu sprawach, aby określić mniej więcej średnią wysokość zasądzanych kwot. Za śmierć syna i brata w wypadku komunikacyjnym po zł na rzecz każdej osoby bliskiej (wyrok SA we Wrocławiu z dnia r., I ACa 330/13, utrzymujący w mocy wyrok SO w Wrocławiu z dnia r. sygn. akt I C 34/12). Za śmierć ojca i męża w wypadku drogowym po zł na rzecz każdej osoby bliskiej (wyrok SA w Białymstoku z dnia r., I ACa 365/12, utrzymujący w tym zakresie w mocy wyrok SO w Łomży z dnia r., I C 248/11). Za śmierć matki i partnerki życiowej w wypadku komunikacyjnym zł na rzecz małoletniego dziecka, ale oddalone powództwo co do partnera życiowego (wyrok SA w Warszawie z dnia r., I ACa 1270/12, zmieniający wyrok SO w Warszawie z dnia r., I C 154/10). Przedmiot niniejszego artykułu jest oczywiście szerszy niż da się to ująć w tak krótkim opracowaniu, w związku z czym wszystkich zainteresowanych niniejszym tematem zapraszam zatem do sięgnięcia po fachową literaturę oraz dość bogate orzecznictwa sądowe, w tym w szczególności dorobek orzeczniczy Sądu Najwyższego i Sądów Apelacyjnych. Warto również sięgnąć po pomoc firm odszkodowawczych i profesjonalnych pełnomocników przy dochodzeniu roszczeń z tytułu śmierci osoby bliskiej, co zdecydowanie może ułatwić zarówno przejście przez proces, jak też określenie wysokości dochodzonych w nim kwot, zarówno na kanwie konkretnego przypadku, jak i w odniesieniu do linii orzeczniczej danego Sądu.Wysokość sumy zadośćuczynienia z reguły jest ustalana w sposób indywidualny, przy tym zależna od bardzo wielu czynników danej sprawy. Zaczynając od konkretnej firmy ubezpieczeniowej, okoliczności danego wypadku komunikacyjnego, kończąc między innymi na tym, czy osoba poszkodowana o odszkodowanie stara się sama, czy też z pomocąZadośćuczynienie za śmierć osoby bliskiej w wypadku komunikacyjnymWypadki komunikacyjne na dobre wpisały się w codzienny pośpiech na polskich drogach. Niestety wystarczy chwila nieuwagi, by doprowadzić do tragicznego w skutkach zdarzenia. Nagła śmierć członka rodziny to niezwykle traumatyczne wydarzenie, które odmienia dotychczasowe życie. Warto podkreślić, że bliskim zmarłego należy się wysoka rekompensata za poniesione za śmierć, a więzi emocjonalneO wysokie odszkodowanie i zadośćuczynienie mają szansę zawalczyć bliscy osoby zmarłej, która nie była sprawcą tragicznego zdarzenia. Podmiotem zobowiązanym do wypłaty roszczeń jest ubezpieczyciel, który wypłaca określone świadczenia w ramach polisy OC. W sytuacjach, gdy sprawca zbiegł z miejsca wypadku lub nie posiadał ważnego OC obowiązek wypłaty zadośćuczynienia i odszkodowanie przejmuje Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny. Roszczenia odszkodowawcze są należne najbliższym osoby zmarłej. Należy jednak podkreślić, że więzy rodzinne nie przesądzają o wypłacie odszkodowania. Kluczowe znaczenie ma więź emocjonalna pomiędzy osobą roszczącą, a zmarłym. Dlatego o odszkodowanie mogą ubiegać się też osoby nie związane z poszkodowanym „więzami krwi” m. in. przyrodnie rodzeństwo, macocha, konkubent. Roszczenia odszkodowawcze-podstawa prawnaKodeks Cywilny uregulował kwestię roszczeń odszkodowawczych, które przysługują najbliższym zmarłego, a wśród nich możemy wymienić:Zwrot kosztów pogrzebu – rodzina zmarłego ma prawo do dochodzenia zwrotu kosztów związanych z pochówkiem. Jest to roszczenie niezależne od zasiłku pogrzebowego wypłacanego przez ZUS. Samo pojęcie kosztów pogrzebu jest bardzo szeroko rozumiane, dlatego rodzina ma prawo wnieść o zwrot kosztów za zakup trumny, wieńców, miejsca na cmentarzu, przewozu zwłok, postawienia nagrobka, a także organizacji stypy. Roszczenie to obejmuje wszystkie wydatki typowe dla danego wyznania i – podstawą prawną jest art. 446§ 3 Kodeksu Cywilnego – bliscy zmarłego w sytuacji pogorszenia sytuacji życiowej na skutek tragicznego zdarzenia mogą dochodzić odszkodowania. Konieczne jest udowodnienie jaki wpływ miał wypadek na obecną sytuację finansową i bytową rodziny. Na odszkodowanie mogą zazwyczaj liczyć dzieci i współmałżonek zmarłego. W sytuacjach, gdy zmarły pomagał finansowo np. swoim rodzicom i oni mogą zabiegać o wypłatę stosownego – art. 446 § 2 Kodeksu Cywilnego – najbliższa rodzina zmarłego może dochodzić od sprawcy wypadku renty. Wysokość tego świadczenia cyklicznego obliczana jest z uwzględnieniem potrzeb osoby roszczącej, a także jej możliwości za śmierć – podstawa prawna – nowelizacja Kodeksu Cywilnego z dnia 30 maja 2008 roku – roszczenie to ma na celu próbę zrekompensowania osobie roszczącej cierpienia na skutek straty osoby bliskiej. Zadośćuczynienie ma formą całkowicie uznaniową, dlatego jest najtrudniejsze do oceny. Jego wysokość uzależniona jest od więzi emocjonalnej i wpływu na dalsze życie. Niemierzalny charakter zadośćuczynienia sprawia, że wysokość uzyskiwanych roszczeń w przypadku braku solidnej argumentacji i znajomości orzecznictwa ulega drastycznemu zaniżeniu. Nasza praktyka pokazuje, że kancelaria prawna może uzyskać nawet do 60% wyższe odszkodowanie. AIF Kancelaria uzyskuje odszkodowanie za śmierć wynoszące od kilkunastu do kilkudziesięciu tysięcy! Na wysokość zadośćuczynienia za złamanie biodra kapitalny wpływ ma opinia biegłego. Sądy cywilne mają bowiem daleko idące zaufanie do tego rodzaju środków dowodowych. WYSOKOŚĆ ODSZKODOWANIA ZA ZŁAMANIE BIODRA . Inne kontuzja biodra lub stawu biodrowego . Złamanie biodra to nie jedyny uraz, jakiego można doznać w wyniku wypadku.